Saint John Kanty

Parafia Świętego Kantego powstała z pilnej potrzeby. Po pierwszej Wojnie Światowej, Polacy, przeważnie parafianie Kościola Świętego Józefa w Passaic, NJ, przenieśli się do dzielnicy w Clifton, Athenii. Dnia 6 października 1935 powstala parafia pod wezwaniem Świętego Jana Kantego której pierwszym proboszczem był Franciszkanin ojciec Teodor Kaczmarek.

Pierwszy spis parafian wykazał skład 243 rodzin. Z polecenia księdza Biskupa nowy kościół był prywatnie poświęcony w Wigilię Bożego Narodzenia, 24 Grudnia, 1936.

Ponieważ liczba parafian się powiększała, ojciec Henryk Nitz był przysłany do pomocy księdzu Proboszczowi. Spełnial swoje obowiązki energicznie, poświęcając się szczególnie młodzieży parafialnej. Towarzystwa parafialne wraz z ludzmi urządzały różne zabawy na dochód parafii.

Dnia 2 Kwietnia, 1936, plany nowego kościoła byly wykonane I oprobowane przez Diecezjalną Komisję Budowniczą. Firma Leopolda Auriema z Jersey City otrzymała generalny kontrakt ponieważ oferowała najniższą ofertę $71.000. Ceremonia łamania ziemi pod nowy kościół miala miejsce w Niedziele, 26 Kwietnia, 1936.

Tymczasową plebanią bylo mieszkanie na Wonham St. Pięć lat później, w Sierpniu, 1940, rozpoczęto budowę na Speer Ave., kosztem $17.750.

Od samego założenia parafii, wierni cieszyli się atmosferą radości ponieważ parafia rozwijała sie wspaniale. W Wielką Sobotę, 1946, Pan Bóg wystawił ich na próbę wiary i ufności w Jego dobroć. Ogień, który wybuchł przy Grobie Chrystusa, uszkodził sufit i ściany nowego kościoła. Po Świętach Wielkanocnych jednak, kościół został wyczyszczony i pan D’Abrosio, artysta, przyozdobił Sanktuarium i Transept pięknymi malowidłami ściennymi.

W 1938 zakupiona ziemia obok kościoła miała być przeznaczona do wybudowania szkoły i klasztoru. W 1957 roku zaczęła sie zbiórka na ten cel. Budowa ruszyła w Kwietniu 1958. Budynek składający sie z dziesięciu klas, szkicowany przez architekta, Alexandra Knowlon z Clifton, był wybudowany przez Mahoney-Troast Construction Co. kosztem $350.000.

W 1973 roku gdy probostwo nad kościołem przejął ojciec Marcin Dombrowski dokonano wielu zmian w kościele przy jego odnowie. Nowy proboszcz zainstalował nowe głosniki  w parafialnym audytorium i przerobił umywalnie. Dalej w 1979 roku gdy probostwo przejął ojciec Józef Grzybowski, zostało przerobione audytorium parafialne, zostało zmonidernizowane oświetlenie i zakupione nowy stoły i krzesła. Dodatkowo zostały roznież upiększone ogrody wokół kościoła nowymi krzewami. Zostało rownież zmienione oświetlenie w szkole.

Z okazji Złotego Jubileuszu parafia uzyskała u księdza biskupa, Franciszka Rodomer pozwolenie na odmalowanie kościoła. Praca była wykonana w motywie rzymskim. Ściany i sufit ozdobione złotkiem i srebrem dodają uroczysty wdzięk całemu kościołowi. W sanktuarium został położony nowy dywan, odnowiono ławki; wymieniono głośniki i zmieniono oświetlenie wewnątrz kościoła. Konfesjonał został odnowiony  według wskazówek liturgicznych Soboru Watykańskiego. Zreperowano również dach a rynny wymieniono na miedziane. Wieżę Kościelną odnowiono i pozłocono w przygotowaniu na Złoty Jubileusz parafialny.

W 1982 roku nastąpiło poświęcenie miejsca z figurką Świętego Maksymiliana Maria Kolbego w którym brali udział proboszcz ojciec Józef Grzybowski, Franciszek Gajowniczek (którego ojciec Maksymilian uratował przed śmiercią głodową oddając swoje życie) oraz ojciec Feliks Mazur.

Jako parafia jesteśmy ludem na pielgrzymce do wieczności. Uczestniczyliśmy pamiętnie w dziejach Chrystusa, jednak ciągle wspinamy się ku zbawieniu duszy. Nasze poszukiwania doskonałej miłości i zupełnego zadośćuczynienia jeszcze się nie skończyło. Bóg ciągle odsłania się nam w Jego Słowie i w Sakramentach. Zawezwie nas do nowych zadań. Przemawiać bedzie do nas o tym czym mamy jeszcze dokonać i o tajemnicach których jeszcze nie możemy pojąć. Dźis nasze zadanie jako parafii jest żyć wspólnie w miłości i iść w jedności naprzód jako lud Boży.

Jako wspólnota parafialna jesteśmy powołani do dziękczynienia i ufności.

Ta myśl jest zawarta w Piśmie Świętym w następujących słowach:

“Dzisiaj Pan, Bóg twój, przykazal tobie, abyś wykonywał te przykazania i prawa, i strzegł, i pełnił je ze wszystkiego serca twego i ze wszystkiej duszy twojej. Pana dziś obrałeś, aby ci był Bogiem i żebyś chodził drogami Jego i strzegł ustaw Jego i przykazań, i praw, i był posłuszny rozkazaniu Jego. Pan obrał cie dziś, abyś był ludem osobliwym, tak jak ci powiedział, i żebyś strzegł wszystkich przykazań Jego, i żeby cię uczynił wyższym nad wszystkie narody, które stworzył na chwałę i imieniu, i sławie swojej, abyś  był ludem świętym Pana Boga twego, jak powiedział.” (Deut. 26:16-19)  “… i będziecie mi ludem, a ja wam będę Bogiem.” (Ez. 16:28)

         To jest nasza nadzieja; to jest nasze postanowienie. Jesteśmy chętni; Bóg jest wierny.